Gepardy na wolności można spotkać przede wszystkim w Afryce, w przeszłości zamieszkiwały powszechnie także północne Indie i płaskowyż irański, gdzie zostały udomowione przez arystokratów i były używane podczas polowań na antylopy, w ten sam sposób jak obecnie charty w Europie.
Obecnie prócz południowej Afryki, gdzie występują jeszcze stosunkowo
licznie, ale tylko na obszarach parków narodowych i rezerwatów, można je
spotkać w niewielkich populacjach na południowych obrzeżachSahary, a także w izolowanej lokalizacji w Iranie. Główne dla populacji gepardów ryzyko stanowią choroby genetyczne i presja
środowiska, a także zagrożenie ze strony innych drapieżników (np. lwów,
hien). Obecnie 95% gepardów ginie nie osiągnąwszy samodzielności:( Obecną liczebność gatunku (na swobodzie) szacuje się na około 12 tysięcy osobników.
Ciało geparda jest smukłe i muskularne z długimi łapami, mimo iż wygląda
na wątłego i delikatnego. Klatka piersiowa jest obszerna, a talia
wąska. Ma małą głowę i krótki pysk, wysoko umieszczone oczy, duże
nozdrza i małe okrągłe uszy. Jako jedyny z kotowatych nie potrafi chować
pazurów. Futro geparda jest płowe z okrągłymi czarnymi plamkami i
czarnymi liniami po bokach pyska.
Gepard jest nietypowym członkiem rodziny kotowatych , który poluje, polegając raczej na swoim wzroku i szybkości,
niż z ukrycia. Jest najszybszym zwierzęciem lądowym i na krótkich
dystansach może osiągnąć prędkość blisko 100km/h. Zarejestrowany rekordowy czas biegu na 100 m wynosi niecałe 6 s.
Gepardy są jedynymi wielkimi kotami, które nie ryczą, lecz wydają
inne dźwięki. Potrafią ćwierkać, szczekać, syczeć, mruczeć, miauczeć i
rechotać.
Gepardy są drapieżnikami, jedzą głównie małe ssaki, takie jak gazele, impale, młode gnu i zające.
Po podejściu do ofiary na dystans około 10 m rozpoczyna się pościg.
Polowanie zazwyczaj kończy się w ciągu minuty. Jeśli gepardowi nie uda
się szybko złapać zdobyczy, woli poczekać na inną okazję niż marnować
energię. W przeciwieństwie od innych wielkich kotów, polujących głównie
nocą, gepard jest drapieżnikiem prowadzącym dzienny tryb życia. Poluje
zazwyczaj z samego rana albo późnym wieczorem, gdy nie jest za ciepło,
ale wciąż jest dość światła. Gepard nie jest w stanie zaatakować i zabić
żadnej żywej istoty, jeżeli ta przed nim nie ucieka. Zabicie musi
bezwzględnie być poprzedzone pogonią za uciekającą z największą
prędkością ofiarą. Gdy ofiara nie ucieka, wówczas łańcuch myśliwski tego
kota zostaje przerwany, bez względu na to jak bardzo zwierzę byłoby
głodne.
Niektóre gepardy mają na grzbiecie zamiast plamek paski i nazywane są gepardami
królewskimi.
Buncia
gepard
Gepard królewski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz